بلبرینگ یک اکتشاف نمی باشد که با کار مداوم بدست آمده باشد مانند لامپ یا موتور برق ، بلکه این پدیده به تدریج خود را تکمیل نموده است و در اثر احتیاج و امکانات زمان کامل تر شده است.جهت جا به جایی لوازم سنگین انسان های دوران قدیم همیشه به این فکر بوده اند که بصورت مقاومت اصطحکاکی را خنثی کنند.قبل از پیدایش آهن نیز ارابه ها به چرج مجهز بوده اند ، و برای اینکه بتوانند انها را بهتر به حرکت در آورند در 650 سال قبل از میلاد مسیح (ع) ارابه ها بطریق شکل بالا بکار گرفته می شدند بدین صورت که مطابق شگل در سمت راست دو نفر می بایستی تکیه گاه اهرم را به طرف جلو حرکت  داده و افراد دیگر ان را با میله اهرم از جای خود کمی بلند می کردند و دیگران که در جلوی ارابه بودند آن را روی غلتک ها بطرف جلو می کشیدند و افرادی هم مخصوص جمع آوری غلتک ها از عقب ارابه و چیدن آنها بر روی زمین در مسیر حرکت بودند .در سالهای 1927 و 1932 در یکی از رودخانه های ایتالیا مردم آن دیار دو کشتی پیدا کردند که متعلق به زمان امپراطور روم کالیگولا بود ، در عرشه یکی از کشتی ها یاتاقان های محوری به چشم می خورد که از دوران 40 سال بعد از میلاد مسیح (ع) اولین شخصی که خود را با قضیه اصطکاک مشغول کرد شخصی بنام لئوناردو داوینچی بود.در قرن 18 که غلتک ها و ساچمه ها در خدمت آسانتر کردن جابجایی مکانیکی ، کاربرد خود را نشان داده بودند برای اولین بار اقدامات مقتضی در جهت ساخت انواع بلبرینگ شروع شد .اولین بار که بلبرینگ شعاعی حالت عمومی پیدا کرد اواخر قرن 18 تا اواسط قرن 19 بود که توانست در صنعت جایی برای خود باز کند و در پیشرفت صنعت برای خود اعتباری بدست آورد و قبل از آن دستگاه ها به بلبرینگ از نوع بسیار ساده مجهز بودند و هنوز زمان این آمادگی را نداشت که بلبرینگ در تعداد زیاد تولید شود زیرا احتیاج به ماشین آلات مخصوصی داشت و چنین ماشین آلاتی که بتوانند در مرحله اول فولاد سخت را بصورت گرد و به شعاع های معین تبدیل کنند وجود نداشت در سال 1883 این امکان پدیدار شد و آقای فریدریش فیشر از شوانفورت راه حلی در این زمینه بدست آورد که به روش سنگ زنی بتوتان تولید مناسب بدست آورد و شروع به تاسیس کارخانه بلبرینگ سازی نمد و آقای فیشر جهت اقتصادی نمودن تولید ساچمه اقدام به ساخت و تکمیل یک ماشین فرز ساچمه نمود.در سال 1891 آقای فیشر اولین کارخانه خود را در زمینه ریخته گری ساچمه های فولادی تاسیس نمود این کارخانه به سرعت ترقی کرد و همچنان فیشر تمایل داشت که در همان محل یک کارخانه دیگر احداث نماید اما متاسفانه سرمایه این کار را نداشت و از این رو در سال 1899 به این فکر افتاد که کارخانه خود را به یک شرکت سهامی تبدیل کند.پس از آن در سال 1909 اولین کارخانه اتوماتیک ریخته گری ساچمه های فولادی را احداث کردند.